Κατηγορίες Άρθρων / ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ (Αριθ. 1438/2004 Τμ. Ε΄)
από : Anaconda S.A 02.01.2006, Τροποποϊήθηκε ..

Στείλτε το

Εκτύπωση

Πρόεδρος: ο κ. Ν. ΓΕΩΡΓΙΛΗΣ, αντιπρόεδρος
Εισηγητής: ο κ. Χ. ΜΑΥΡΟΓΕΝΗΣ, αρεοπαγίτης
Δικηγόρος: ο κ. Γ. ΜΑΥΡΟΣ

Κατά το άρθρο 66 §1 του ν. 2121/ 1993 περί πνευματικής ιδιοκτησίας, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους και χρηματική ποινή 1 έως 5 εκατομμυρίων δραχμών, όποιος χωρίς δικαίωμα και κατά παράβαση των διατάξεων του νόμου τούτου ή διατάξεων πολυμερών διεθνών συμβάσεων κυρωμένων με νόμο για την προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας, εκτός των άλλων περιπτώσεων που ορίζονται στη διάταξη αυτή, αναπαράγει στο πρωτότυπο και γενικά εκμεταλλεύεται έργο που είναι αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας. Κατά δε τα άρθρα 1 §1 και 2 § 2 του ίδιου νόμου, οι πνευματικοί δημιουργοί, με τη δημιουργία του έργου, αποκτούν πάνω σ' αυτό πνευματική ιδιοκτησία, που περιλαμβάνει, ως αποκλειστικό και απόλυτο δικαίωμα, το δικαίωμα της εκμετάλλευσης του έργου (περιουσιακό δικαίωμα) και το δικαίωμα της προστασίας του προσωπικού τους δεσμού με αυτό (ηθικό δικαίωμα). Ως έργο νοείται κάθε πρωτότυπο πνευματικό δημιούργημα λόγου, τέχνης ή επιστήμης, που εκφράζεται με οποιαδήποτε μορφή, όπως τα αναφερόμενα ενδεικτικώς στην § 1 του άρθρου 2 του νόμου αυτού. Από τις διατάξεις αυτές συνάγεται, ότι για τη στοιχειοθέτηση της αξιόποινης πράξης της αναπαραγωγής και εκμετάλλευσης έργου, που είναι αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας, χωρίς δικαίωμα, πρέπει το έργο να είναι πρωτότυπο. Περαιτέρω, η καταδικαστική απόφαση για να έχει την απαιτούμενη από τα άρθρα 93 § 3 του Σ και 139 ΚΠΔ ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία πρέπει να εκτίθενται, εκτός άλλων, στο σκεπτικό της, το οποίο παραδεκτώς συμπληρώνεται από το διατακτικό της, και τα πραγματικά περιστατικά που προέκυψαν από την ακροαματική διαδικασία και στηρίζουν την κρίση του δικαστηρίου για τη συνδρομή των αντικειμενικών και υποκειμενικών στοιχείων της αξιόποινης πράξης. Διαφορετικά δημιουργείται λόγος αναίρεσης, κατά το άρθρο 510 § 1 στοιχ. Δ" ΚΠΔ. Λόγος αναίρεσης δημιουργείται επίσης, κατά το στοιχ. Ε" της ίδιας παραγράφου του ίδιου άρθρου, σε περίπτωση εσφαλμένης εφαρμογής ή ερμηνείας ουσιαστικής ποινικής διάταξης. Περίπτωση δε εσφαλμένης εφαρμογής υπάρχει και όταν η παραβίαση της ποινικής αυτής διάταξης γίνεται εκ πλαγίου, δηλαδή όταν στο πόρισμα της απόφασης, που περιλαμβάνεται στο συνδυασμό αιτιολογικού και διατακτικού και ανάγεται στα στοιχεία και την ταυτότητα του εγκλήματος έχουν εμφιλοχωρήσει ασάφειες, αντιφάσεις ή λογικά κενά, με αποτέλεσμα να μην είναι εφικτός ο αναιρετικός έλεγχος της ορθής εφαρμογής της ουσιαστικής ποινικής διάταξης, οπότε η απόφαση δεν έχει νόμιμη βάση.

Στην προκειμένη περίπτωση, με την προσβαλλόμενη 9489/2002 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Aθηνών καταδικάστηκε ο αναιρεσείων, εκπρόσωπος της εταιρείας "Κ.Ε.** ΑΕ", που εκδίδει και το έντυπο "Θ.**", σε φυλάκιση τεσσάρων (4) μηνών με τριετή αναστολή, διότι αναπαρήγαγε και εκμεταλλεύθηκε ολόκληρο το κείμενο του δημοσιευθέντος από την εγκαλούσα στο τεύχος του μηνός Οκτωβρίου 1996 του περιοδικού "1.**" και με τον τίτλο "Θ.**" πνευματικού έργου, που αποτελεί δικό της πνευματικό δημιούργημα, από πρόθεση και χωρίς να έχει το προς τούτο δικαίωμα. Στο σκεπτικό της απόφασης το ανωτέρω δημοσίευμα της εγκαλούσας στο περιοδικό "1.**" χαρακτηρίζεται ως πνευματικό δημιούργημα και στο διατακτικό ως πνευματικό έργο και δημιούργημα, που είναι αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας, χωρίς να αναφέρεται καθόλου (στο σκεπτικό ή το διατακτικό) αν αυτό είναι και πρωτότυπο. Σε κάθε περίπτωση αν το στοιχείο τούτο της πρωτοτυπίας περιέχεται στον όρο του αντικειμένου πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν εκτίθεται με ποια περιστατικά και σκέψεις υπήγαγε το Εφετείο στην έννοια του πρωτοτύπου πνευματικού έργου το ως άνω δημοσίευμα της εγκαλούσας, ώστε να καθίσταται εφικτός ο έλεγχος από τον ΄Αρειο Πάγο της ορθής ή μη εφαρμογής του νόμου. ΄Ετσι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν έχει την απαιτούμενη ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, στερείται δε και νόμιμης βάσης. Επομένως, πρέπει να γίνουν δεκτοί ως βάσιμοι οι από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ΄ και Ε΄ ΚΠΔ λόγοι της υπό κρίση αίτησης, να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση και να παραπεμφθεί η υπόθεση για νέα συζήτηση στο ίδιο Δικαστήριο, η συγκρότηση του οποίου από άλλους δικαστές είναι εφικτή.